به نقل از «فرارو»

۹ باور رایج، اما اشتباه درباره وایکینگ‌ها که ارتباطی با واقعیت ندارد

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۶۱۱۴۹

تصاویر فیلم‌ها تا مدت‌ها در ذهن ما باقی می‌مانند. به علاوه، وقتی شخصیت تاریخی‌ای در آن‌ها به تصویر کشیده می‌شود، تماشاگران تصور می‌کنند که آن شخص در واقعیت هم همینگونه بوده. برای مثال، فیلم‌ها و سریال‌ها سبب شده اند مردم تصور کنند وایکینگ‌ها انسان‌هایی وحشی و بدون تمدن بودند که حمام نمی‌کردند و مو‌های خود را می‌بافتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش روزیاتو، در ادامه از چند باور اشتباه رایج درباره‌ی وایکینگ‌ها خواهیم گفت.

۱- کلاهخود شاخ دار به سر می‌گذاشتند

اولین تصویر از وایکینگ‌ها با کلاهخود شاخ دار در سال ۱۸۲۵ در کتاب محبوبی درباره‌ی قهرمان یک حماسه‌ی افسانه‌ای ایسلندی به نام «فریتیوف» ظاهر شد. در حقیقت، جنگجویان اسکاندیناویایی به ندرت از کلاهخود استفاده می‌کردند. آن‌ها معمولاً هیچ سرپوشی نداشتند و اگر کلاهخودی هم به سر می‌گذاشتند، چیز ساده‌ای از جنس چرم یا فلز برای محافظت از صورت بود. وایکینگ‌ها از شاخ حیوانات به منظور دیگری استفاده می‌کردند. در حقیقت، در جشن‌ها با آن‌ها نوشیدنی می‌خوردند و مثل شیپور، برای ارتباط با یکدیگر در آن می‌دمیدند.

۲- کثیف و نامرتب بودند و به خودشان نمی‌رسیدند

باستان شناسان لوازم بهداشتی زیادی از وایکینگ‌ها کشف کردند، مانند موچین، شانه، گوش پاک کن، خلال دندان و غیره. به عقیده‌ی کارشناسان، وایکینگ‌ها بسیار به ظاهر خود می‌رسیدند. این مردان سرسخت هر روز مو‌های خود را شانه می‌زدند و لباس‌های خود را زود به زود عوض می‌کردند. ریش آن‌ها هم هر اندازه‌ای که بود، همیشه مرتب بود.

به علاوه، آن‌ها لباس‌های رنگ روشن تزئیات دار دوست داشتند. آبی و قرمز محبوب‌ترین رنگ‌های لباس برای آن‌ها بودند، اما باستان شناسان می‌گویند وایکینگ‌ها همه رنگ لباسی داشتند. آن‌ها علاقه‌ی ویژه‌ای هم به پارچه‌های خاص مثل ابریشم داشتند.

۳- مو‌های خود را می‌بافتند

مردان وایکینگ چتری‌های بلندی داشتند و مو‌های پشت سرشان را کوتاه می‌کردند. به علاوه، آن‌ها بسیار اهل مُد بودند. برای مثال، از آنجایی که در اروپای شمالی مردان مو طلایی جذاب محسوب می‌شدند، وایکینگ‌های مو تیره (در بعضی مناطق) مو‌ها و حتی ریش‌های خود را با آب قلیایی دکلره می‌کردند.

۴- مرد‌ها همگی بلند قد و زمخت بودند

تغذیه در آن دوران وضعیت چندان خوبی نداشت، به همین دلیل رشد کودکان نسبت به حالا، کُندتر بود و مردم به طور کلی بلند قد نبودند. متوسط قد مردان وایکینگ ۱/۶۷ متر و متوسط قد زنان وایکینگ هم ۱/۵۷ متر بود. در عین حال، انجام زیاد کار‌های فیزیکی بدن افراد را زمخت می‌کرد. با این حال، حمل بار‌های سنگین آن‌ها را درگیر مشکلات مفصلی می‌کرد.

چهره‌ی مردان و زنان بسیار شبیه به هم بود. چهره‌ی مرد‌ها اندکی زنانه و چهره‌ی زن‌ها نیز اندکی مردانه بود و فک و برآمدگی استخوان وسط ابرو‌ها در آن‌ها شکل برجسته‌ای داشت. به همین دلیل گاهی تشخیص جنسیت وایکینگ‌ها از بقایای شان برای باستان شناسان دشوار است.

علاوه بر این، همچون زنان، مردان هم از نوعی خط چشم مخصوص به نام سرمه استفاده می‌کردند که به شکل پودر بود و از سنگ سرمه، بادام سوخته، سرب، اکسید مس، پودر اخرا، خاکستر، مالاکیت و کریزوکولا درست می‌شد. آن‌ها نه تنها استفاده از خط چشم را زیبا می‌دانستند، بلکه معتقد بودند این کار به حفظ چشم‌ها در برابر نور شدید خورشید که از برف‌ها منعکس می‌شد، کمک می‌کند.

۵- همه‌ی اسکاندیناویایی‌های قرون وسطی وایکینگ بودند

نروژی‌ها دو کلمه داشتند: Viking به معنای «حمله» و Vikingr به معنای «مهاجم». آنگلوساکسون‌ها کلمه‌ی مشابهی داشتند که Wicing بود. این کلمه در ابتدا به معنای «دزد دریایی» بود، اما به مرور زمان تبدیل به یک نام برای خطاب کردن دزدان نورس شد. این بدان معنی است که همه‌ی اسکاندیناویایی‌ها وایکینگ نبودند.

معمولاً جوان‌هایی که به دنبال ماجراجویی و کسب ثروت بودند، وایکینگ می‌شدند. به همین دلیل است که وایکینگ‌ها کشور متمرکزی نداشتند و تنها در اسکاندیناوی نبودند. باستان شناسان کماکان رد آن‌ها را در سرتاسر دنیا پیدا می‌کنند.

۶- سر کشتی هایشان به شکل اژد‌ها بود

تنها مدرک موجود در اینباره، یک دیوارنگاره‌ی تاریخی متعلق به اسکاندیناویایی‌ها بر روی دیوار مجسد ایاصوفیه‌ی استانبول است. در این دیوارنگاره ناوگان کوچکی از کشتی‌ها با سری اژد‌ها شکل به تصویر کشیده شده است. اما یافته‌های باستان شناختی در اینباره قطعی نیست.

تنها کشتی‌ای که احتمالاً مزین به سر اژد‌ها بوده، در دانمارک یافت شد. بخشی از سر کشتی از میان رفته بود، اما «یال اژدها» که از آهن ساخته شده بود، باقی مانده بود. علاوه بر این، یک فضای خالی به اندازه‌ی سر اژد‌ها وجود داشت.

۷- تنها ساکنان اسکاندیناوی قرون وسطی بودند

در آن زمان مردم سامی هم در اسکاندیناوی زندگی می‌کردند – مردمانی نیمه چادرنشین که در شمال دور، در نروژ، سوئد و فنلاند و برخی مناطق روسیه سکونت داشتند. نروژی‌ها به آن‌ها «فینار» (Finnar) می‌گفتند. این ۲ گروه به طور مداوم با یکدیگر تبادل تجاری داشتند و در جشن‌های عروسی افراد عالیرتبه‌ی همدیگر شرکت می‌کردند.

۸- صرفاً یک گروه جنگجو و غارتگر بودند

وایکینگ‌ها با برخی حمله‌های بی رحمانه شان شناخته می‌شوند. یکی از مشهورترین نمونه‌های آن زمانی بود که آن‌ها به راهبه‌های جزیره‌ی لیندیس فارن در شمال انگلیس هجوم بردند، کتابخانه‌های مشهور آن‌ها را از میان بردند و همه‌ی ثروت شان را غارت کردند.

با این حال، اغلب سفر‌های دریایی آن‌ها برای تجارت بود. به علاوه، جنگجویان اسکاندیناویایی سیاح و کاشف نیز بودند. آن‌ها نه تنها به اروپا، بلکه به روسیه، آسیای میانه و برخی مناطق آفریقا هم رفتند.

علاوه بر این، باستان شناسان رد اسکاندیناویایی‌ها را در آمریکای شمالی هم پیدا کرده اند. لیف اریکسن، دریانورد نورس، شاید اولین اروپایی‌ای بود که به قاره‌ی جدید (آمریکا) رفت؛ بنابراین قاره‌ی آمریکا شاید در قرن یازدهم میلادی یعنی مدت‌ها پیش از کریستف کلمب کشف شده بود.

۹- هرگز جای ثابتی نمی‌ماندند

در نیمه‌ی دوم قرن بیستم میلادی، در جریان حفاری‌های باستان شناختی‌ای که به مدت چندین سال در شهر یورک ِ انگلیس انجام گرفت، خانه ها، لباس ها، جواهرات و وسایلی دیگر از وایکینگ‌ها کشف شد که به خوبی حفظ شده بودند. این اکتشافات نظر دانشمندان را درباره‌ی سبک زندگی جنگجویان اسکندیناویایی تغییر داد و آن‌ها را به این فکر انداخت که شاید وایکینگ‌ها مردمانی اهل خانه و خانواده بودند.

منبع: فرارو

کلیدواژه: وایکینگ ها قیمت طلا و ارز قیمت موبایل اسکاندیناویایی ها باستان شناسان وایکینگ ها اژد ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۶۱۱۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اسراری که گورهای تاریخی افشا کردند

باستان‌شناسان با کاوش در نقاط مختلف جهان گورهایی باشکوه و در برخی موارد حیرت‌آوری را کشف کرده‌اند، ‌ که اطلاعات جالبی را از زندگی گذشتگان افشا می‌کند.

به گزارش ایسنا، گورهای انسان‌ها از تلخ‌ترین و البته مهم‌ترین بقایای به‌جامانده از دنیای باستان‌ اند و مردم به روش‌های مختلفی در آن دفن می‌شدند، از خاکسپاری در داخل اهرام عظیم گرفته تا انداختن جسد در باتلاق، روش دفن و خاکسپاری مردم در دوره‌ها و نقاط مختلف جهان گوناگون بوده است.

در برخی موارد، مردم می‌ترسیدند مرده‌ها زنده شوند و آسیب بزنند، در نتیجه گاهی اجساد را قطع عضو می‌کردند و یا آنها را می‌بستند.

در ادامه، منتخبی از این گورها را که «لایو ساینس» شناسانده و بخش نخست آن چندی پیش منتشر شد، معرفی می‌شود:

«پسوسنس یکم»

«پسوسنس یکم» فرعونی بود که در طول سلسله بیست‌ویکم مصر، یعنی در حدود ۳۱۰۰ سال پیش حکومت می‌کرد. در سال ۱۹۴۰ میلادی بود که مقبره او در شهر باستانی «تانیس» ‌کشف شد. او را با نقابی از جنس طلا به خاک سپرده بودند. درونی‌ترین تابوت در تابوت‌دان او از نقره ساخته شده بود، از این‌رو برخی از نویسندگان امروزی، «سوسنس یکم» ‌را «فرعون نقره‌ای» نامیده‌اند. اشیاء مخصوص خاکسپاری نفیسی از جمله گردنبند و دستبند ساخته‌شده از فلزات گرانبها و جواهرات نیز در این مقبره کشف شد. با وجود تمام این آثار چمشگیر، کشف این مقبره در مقایسه با کشف مقبره «توت عنخ آمون» مورد توجه مردم قرار نگرفت که البته بخشی از آن به دلیل کشف مقبره «پسوسنس یکم» در دوران جنگ جهانی دوم بود.

«مقبره آمفیپولیس»

مقبره آمفیپولیس که قدمت آن به قرن چهارم پیش از میلاد بازمی‌گردد، ‌ در «مقدونیه» ‌واقع در یونان ساخته شده است و در طراحی آن جزئیات زیادی به کار رفته است. ابوالهول‌هایی در این مقبره قرار دارند که از دروازه‌ها حفاظت می‌کنند، همچنین مجسمه‌های زن و موزائیک‌های تصویرگر داستان‌های اساطیر یونانی نیز در آن قرار دارد. با اینکه بقایای دست‌کم پنج انسان در این مقبره کشف شده است، هویت این افراد یا اینکه مقبره برای چه کسی ساخته شده است، مشخص نیست. قدمت این مقبره به دوران «اسکندر مقدونی» ‌باز می‌گردد و این احتمال وجود دارد که برای یکی از اعضاء خانواده و یا یکی از دوستان او ساخته شده باشد.

«اوتسی مرد یخی»

بقایای یخ‌زده و سالم مردی که «اوتسی» نام گرفته است، به بیش از ۵۳۰۰ سال قبل تعلق دارد و توسط محققان در مرز ایتالیا و اتریش در سال ۱۹۹۱ میلادی پیدا شد. تحقیقات نشان داد که این مرد ۱.۶ متر قد داشته و در زمان مرگ حدودا ۴۵ ساله بوده است. او پس از اصابت یک تیر جان خود را از دست داده است. همچنین اثری از یک زخم عمیق در دست راست او وجود دارد که احتمالا حین جلوگیری از اصابت تیر ایجاد شده است.

«مقبره‌های سلطنتی اور» ‌

مقبره‌های سلطنتی «اور» که به حوالی ۴۵۰۰ سال قبل تعلق دارند، از حدود ۱۶ مقبره تشکیل شده‌اند که به افراد سطلنتی یا اشراف‌زادگان جامعه تعلق داشتند. این افراد به همراه اشیاء‌ نفیسی از جمله سربند، ‌گردنبند و گوشواره دفن شده بودند. از جمله اشیاء قابل‌توجهی که در این مکان کشف شده است به یک چنگ می‌توان اشاره کرد که به شکل سر یک گاو نر طراحی شده بود. در نزدیکی این مقبره‌های سلطنتی همچنین افرادی به همراه اشیاء خاکسپاری به مراتب ساده‌تر دفن شده بودند.

در این زمینه بخوانید:‌

داستان کشف مقبره‌های طلایی

«قبرهای چاتال‌هویوک»

قدمت محطوطه «چاتال‌هویوک» در ترکیه به بیش از ۹هزار سال بازمی‌گردد و این محوطه یکی از قدیمی‌ترین سکونتگاه‌های کره زمین شناخته می‌شود. در این سکونتگاه هیچ خیابانی وجود ندارد و ساختمان‌ها به اندازه‌ای به یکدیگر نزدیک بودند که مردم با استفاده از نردبان‌های روی سقف، وارد آن‌ها می‌شدند. باستان‌شناسان همچنین به این نتیجه رسیدند که مردم در زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند و در برخی از موارد تا ۳۰ نفر در زیر یک ساختمان دفن می‌شد. در سال ۲۰۱۱ میلادی نتایج یک تحقیق نشان داد افرادی که زیر ساختمان‌ها دفن می‌شدند، اغلب از لحاظ بیولوژیکی با یکدیگر رابطه نداشتند که نشان می‌دهد خویشاوندی عامل مهمی در انتخاب محل دفن نبوده است.

«تابوت‌دان‌ پایان دنیا» ‌

در سال ۲۰۱۸ گروهی از باستان‌شناسان یک تابوت‌دان سیاه و گرانیتی در ابعاد ۲.۷ در ۱.۵ در ۱.۸ متر را در اسکندریه واقع در یونان کشف کردند. کشف این تابوت بسیار مورد توجه قرار گرفت و برخی در فضای مجازی این موضوع را مطرح کردند که باز کردن تابوت می‌تواند نفرینی را رها کند که ممکن به پایان رسیدن دنیا منجر شود. زمانی که باستان‌شناسان در این تابوت باز کردند، دریافتند که آب فاضلاب به درون آن راه یافته است. کاوشگران همچنین بقایای سه انسان به همراه حکاکی‌هایی روی ورقه‌های طلا پیدا کردند. قدمت تابوت‌دان به حوالی بعد از فتح این مکان توسط «اسکندر مقدونی» ‌ در سال ۳۳۲ پیش از میلاد بازمی‌گردد، اما مشخص نیست که این تابوت‌دان برای چه کسی ساخته شده است.

«مقبره سن پیتر»

مقبره «سن پیتر» در زیر محراب کلیسای سنت پیتر در واتیکان واقع شده است، یعنی نزدیک به منطقه‌ای که اعتقاد بر این است که او در قرن اول پس از میلاد به صلیب کشیده شده است. چندین قبر با بقایای انسان در داخل مقبره قرار دارد، همچنین مجموعه‌ای از استخوان‌ها در این مکان وجود دارد که برخی معتقدند به «سن پیتر» تعلق دارد.

«مقبره سئوس سوم» ‌

«سئوس سوم» ‌(Seuthes III)، پادشاه «ادروسی»، ‌ قلمرویی واقع در «تراکیه» (سرزمینی در جنوب شرق اروپا) بود که در طول قرن چهارم پیش از میلاد حکومت می‌کرد. این پادشاه زمانی که در گذشت، در مکانی که اکنون مرکز بلغارستان محسوب می‌شود، دفن شد. در مقبره او اشیاء خاکسپاری مختلفی از جمله یک تاج طلا، جام طلا، سلاح، سپر و یک کلاه‌خود برنز و یک سردیس برنزی که احتمالا تصویرگر خود شاه است، وجود داشت. مقبره او زیر تپه‌ای به ارتفاع ۲۰ متر و قطر ۹۰ متر قرار دارد.

«مقبره هادریان» ‌

مقبره هادریان که در رم واقع شده است، مقبره‌ای است که برای «هادریان»، ‌امپراتور روم ساخته شده است و در آن خاکستر این امپراتور، همسر و تعدادی از جانشینانش نگهداری می‌شود. این ساختمانِ استوانه‌ای ۵۰ متر ارتفاع دارد و بعدها به قلعه‌ای تبدیل شد که در مقطعی توسط پاپ مورد استفاده قرار گرفت. این مکان اکنون یک موزه را در خود جای داده است.

«تئودوریک بزرگ»

مقبره تئودوریک برای «تئودوریک بزرگ» (حکومت در حدود ۴۷۱ تا ۵۲۶ پس از میلاد) ساخته شد که پادشاه «استروگوت‌ها» بود. این مقبره یک سازه مدور واقع در «راونا» در ایتالیا است. این سازه دو طبقه ۱۵ متر ارتفاع و ۱۱ متر قطر دارد و از دست‌کم ۲۳۰ تن سنگ ساخته شده و سقف آن به صورت گنبدی طراحی شده است. پس از اینکه امپراتوری بیزانس در سال ۵۴۰ «استروگوت‌ها» را شکست داد، آنها بقایای تئودوریک را برداشتند و مقبره را به کلیسا تبدیل کردند.

«هرم جوزر» ‌

«جوزر»، یکی از فرعون‌های مصر بود که حدود ۴۷۰۰سال قبل حکومت کرد. او یک هرم پلکانی را در «سقاره» ساخت. این هرم نخستین هرمی بود که در مصر ساخته شد و ارتفاع آن به ۶۰ متر می‌رسید و در مجموع از ۶ طبقه پلکانی تشکیل شده بود. تونل‌هایی که زیر این هرم ساخته شده است یک هزارتو به طول ۵.۵ کیلومتر را تشکیل می‌دهد و داخل آن‌ها یک اتاقک خاکسپاری قرار دارد که «جوزر» در آن دفن شده است. با اینکه اثری از مومیایی او وجود ندارد، اما ۳۲ تکه از تابوت‌دان گرانیتی فرعون در این اتاقک پیدا شد.

در این زمینه بخوانید:

نخستین هرمی که ساخته شد

«مقبره سلطنتی مایا» ‌

در ژانویه سال ۲۰۲۴ باستان‌شناسانی از دانشگاه تولین از کشف مقبره ۱۷۰۰ساله یک پادشاه «مایا» در محوطه‌ای واقع در «چوچکیتام» (Chochkitam) در «گواتمالا» خبر دادند. در این مقبره یک نقاب یشم، صدف نرمتنان و طراحی‌ها و کنده‌کاری‌هایی روی استخوان ران انسان پیدا شد. یکی از این کنده‌کاری‌ها فردی شبیه به یک پادشاه را به تصویر می‌کشد که یک نقاب یشم شبیه به آنچه را که در مقبره پیدا شده است، دست دارد. نوشته‌های کشف‌شده نیز به پدر و پدربزرگ پادشاه اشاره دارند و آنها را به حکمرانان شهرهای «تیکال» و «تئوتیئواکان» مرتبط می‌کنند.

در این زمینه بخوانید:

کشف شگفت‌انگیز درباره پادشاه فراموش‌شده

انتهای پیام